شهید،ای وصی امام عاشق،آنان که معنای "ولایت"را نمی دانند،درکار شما سخت درمانده اند. اما شما چه خوب دانستید که سرچشمه اطاعت و تسلیم در کجاست.چقدر دلمان برایتان تنگ شده است،کاش می‌توانستیم سخت در آغوش‌تان بگیریم و سر بر شانه تان بگذاریم و بگرییم، نگاه‌تان را دنبال کردیم و جز ولایت چیزی نیافتیم.می پنداشیم که بازمانده ایم از صبح و از قافله،اما  وقتی به سیمای خورشید گونه اش نگریستیم،دلهایمان که سرشار از بغضی پنهان بـود،آرام گرفت،چشمان شما را در نگاه باقی او جستیم و کلام‌تان را در فیضی ازلی درسخنان حکیمانه ی او یافتیم،رهبر فرزانه انقلاب،در صراحت صبح چه زیبا سخن گفت و ما نگران از اینکه گوش نامحرمان نشنود به دورش حلقه زدیم و میعاد بستیم که بر پیمانی که شما با او بسته بودید وفاداریم.از شنیدن کلامش اشک از چشمان جاری می شد اما فرو نمی ریخت و در جلوه ای از نـور،آسمانی می شد.همان نوری که مبدا ازلی عالم و آدم و مقصد ابدی آن در بی قراری عهد ابدی میثاق با امام عاشقان است.

رهبر عزیز،ما طلعت عنایت ازلی را در نگاه شما باز یافتیم.لبخند شما شفقت صبح را دارد و شب انزوای ما را می شکند.سر و جان ما فدای شما که وصی عشق هستید و تا جان داریم در کنار شما باقی خواهیم ماند.

1-گل واژه های این مطلب از شهید آوینی است.

2- رهبر انقلاب:همه انسان‌ها می میرند ولی شهیدان این سرنوشت همگانی را به بهتـرین وجه سپری کردند،وقتی قرار است این جان برای انسان نماند چه بهتـر در راه خــدا این رفتن انجام بگیرد.